Rola ojca w naszym życiu.

Kiedy mówimy o relacji z ojcem, często słyszę:„Z mamą to już jakoś przerobiłam, ale z tatą… tam jest pustka / złość / obojętność”.Albo: „On właściwie nic złego nie zrobił… po prostu go nie było”.

W ustawieniach systemowych ojciec to nie tylko „osoba”.

To także:

👉 kierunek w stronę świata,

👉 działanie, decyzje, ryzyko,

👉 granice, struktura, prawo,

👉 pieniądze, sukces, kariera,

👉 poczucie: „mam prawo iść po swoje”.

W psychologii wiemy, że postać ojca (realnego lub symbolicznego) mocno wpływa na to:

• czy potrafię zaufać mężczyznom / ludziom w ogóle,

• jak traktuję autorytety, szefów, struktury,

• czy czuję, że mam prawo być widoczna/widoczny, zarabiać, odnosić sukcesy,

• jak obchodzę się ze swoją męskością / kobiecością.

  
  

Ojciec w ustawieniach systemowych

W porządkach miłości mówimy, że:

🌱 Mama daje nam życie, ojciec otwiera nam drogę do świata.

Kiedy relacja z tatą jest w miarę uporządkowana:

• łatwiej nam wchodzić w dorosłość,

• stajemy mocniej na własnych nogach,

• łatwiej nam brać odpowiedzialność i podejmować decyzje,

• mamy głębsze poczucie, że „mogę iść własną drogą”.

Kiedy relacja z ojcem jest zaburzona, często w ustawieniach widać:

• trudność z pieniędzmi i sukcesem – jakby coś ciągle „ciągnęło w dół”,

• problem z granicami – albo ich brak, albo sztywne zamknięcie,

• wewnętrzny bunt wobec wszelkiej władzy i struktur („nikt nie będzie mi mówił, co mam robić”),

• lęk przed męskością – swoją lub innych (zarówno u kobiet, jak i mężczyzn).

W polu ustawień ojciec często „stoi” za naszymi plecami – jako ten, który mówi: „idź, spróbuj, ryzykuj, ja stoję za Tobą”.Jeśli tego doświadczenia nie było, dorosły człowiek często wchodzi w życie zawodowe lub relacyjne jak ktoś, kto ciągle szuka oparcia albo ciągle walczy z autorytetami.

Ojciec w psychologii – co się dzieje, gdy go brak?

Brak ojca to nie tylko fizyczna nieobecność.To także ojciec:

• emocjonalnie niedostępny,

• wiecznie zmęczony, zamknięty, w pracy, przy alkoholu, przy komputerze,

• agresywny, przemocowy, krytyczny, oceniający,

• „miły, ale słaby” – nieobecny w decyzjach, podporządkowany wszystkim.

  
  

Dziecko bardzo często nie ma słów, więc robi to, co potrafi najlepiej: próbuje zrozumieć świat przez siebie.Zaczyna budować przekonania:

• „Nie jestem ważna/ważny”,

• „Nie mogę ufać mężczyznom”,

• „Lepiej nie prosić o pomoc”,

• „Jak osiągnę sukces, i tak zostanę odrzucona/odrzucony”,

• „Jeśli on taki był, to lepiej nie mieć nic wspólnego z męskością / z byciem ojcem”.

W dorosłości może się to przekładać na:

• wybieranie partnerów emocjonalnie niedostępnych,

• uciekanie od bliskości albo kurczowe trzymanie się relacji,

• trudności z utrzymaniem pracy / firmy lub z „wejściem na wyższy poziom”,

• wewnętrzny sabotaż: tuż przed sukcesem coś się rozpada.

„Nie znam mojego ojca, nie chcę go znać” – co wtedy?

W ustawieniach często pojawia się temat:„Mój ojciec pił / zdradzał / odszedł / był przemocowy. Dlaczego miałabym go szanować? Dlaczego miałabym w ogóle się do niego zbliżać?”

Tu ważne rozróżnienie:

• Nie chodzi o usprawiedliwianie przemocy.

• Nie chodzi o to, żeby nagle „kochać tatusia, bo tak trzeba”.

• Chodzi o uznanie bardzo trudnej prawdy:

  
  

  👉 od tego właśnie człowieka przyszło do mnie życie...

Głębokie pojednanie z ojcem w ustawieniach nie polega na tym, że nagle zapominam o bólu.Polega na tym, że w sercu robi się miejsce na zdanie:

„Jesteś moim ojcem. To od Ciebie płynie moje życie. Nie powtarzam Twoich wyborów, ale biorę życie, które od Ciebie przyszło.”

Psychologicznie to moment, w którym:

• przestaję ciągle walczyć z „figurą ojca” w szefach, partnerach, autorytetach,

• przestaję być „małą dziewczynką / małym chłopcem” w środku, czekającym, aż ojciec wreszcie zobaczy, przytuli, doceni,

• zaczynam sama/sam dla siebie być dobrym, wspierającym „wewnętrznym ojcem” – tym, który mówi: „dasz radę, jestem przy Tobie”.

• 
  

„Wewnętrzny ojciec” – jak możesz zacząć pracę ze sobą?

Często nie ma już z kim porozmawiać w realnym życiu. Ojciec nie żyje, nie ma kontaktu, relacja jest zbyt trudna.To nie znaczy, że droga jest zamknięta.

Możesz:

✨ Zadać sobie pytania:

• Jakie mam pierwsze skojarzenia, kiedy myślę „ojciec”?

• Jakie zdanie przyszłoby mi do głowy: „Mój tata był…”?

• Czego najbardziej zabrakło mi od ojca?

• W jakich sytuacjach w dorosłym życiu najbardziej czuję, że „brakuje mi taty za plecami”?

✨ Przyjrzeć się, jak traktujesz siebie, gdy:

• popełniasz błąd,

• próbujesz czegoś nowego,

• wychodzisz do świata z czymś własnym (projekt, firma, relacja).

Czy jesteś dla siebie:

• wspierającym „ojcem”, który mówi: „spróbuj, jestem”,

  
  

  czy raczej krytykiem: „po co ci to, i tak ci się nie uda”?

✨ Pracować w ustawieniach systemowych – indywidualnie lub grupowo – z tematem ojca:

• zobaczyć realnie jego los, ograniczenia, historię,

• oddzielić w sobie: „co było jego, a co jest już moje”,

• zrobić miejsce na własną dorosłość.

• 
  

Rola ojca w Twoim życiu tu i teraz

Relacja z ojcem nie jest tematem tylko „z przeszłości”.Ona codziennie odzywa się w Twoich wyborach:

• w tym, czy prosisz o podwyżkę, czy milczysz,

• w tym, czy wierzysz w swoje projekty, czy od razu zakładasz porażkę,

• w tym, jak wchodzisz w relacje – z ufnością czy z ciągłym napięciem,

• w tym, jak patrzysz na mężczyzn (jako partnerów, ojców, ludzi).

Nie musisz mieć „idealnej” relacji z ojcem, żeby żyć pełnią życia.Ale warto zobaczyć, gdzie w sobie nadal jesteś małym dzieckiem czekającym na tatę – i zacząć tę część z czułością otaczać opieką.

Jeśli czujesz, że temat ojca, męskości, sukcesu, granic, zaufania do świata jest dla Ciebie ważny – możesz z nim pracować w ustawieniach systemowych: indywidualnie lub na warsztatach.

To często nie jest łatwa droga, ale przynosi coś bezcennego:

🌿 wewnętrzne oparcie,

🌿 większy spokój,

🌿 zgodę na własną drogę – już nie „przeciwko” ojcu, tylko „z własnego miejsca”.

Anna Wolff

Certyfikowany Terapeuta Ustawień Systemowych z 17 letnim doświadczeniem, Psychotraumatolog, Life & Business Coach.

Założycielka Akademii Ustawień Systemowych®, autorka kursów i programów pracy z traumą, intencją i przekazem transgeneracyjnym. Od kilkunastu lat wspiera ludzi w odzyskiwaniu wewnętrznej wolności, siły i zaufania do życia.