Ofiara, Sprawca, Ratownik.

Być może już spotkałeś/spotkałaś się się z terminem „trójkąt Karpmana” – schematem zachowań osób, które w dzieciństwie nie zaspokoiły potrzeby akceptacji, współczucia i uznania.

Wchodzenie w role trójkąta Karpmana jest efektem doświadczeń z domu rodzinnego, tego co działo się w relacji z rodzicami lub opiekunami i nie jest w pełni świadome.

W trzy role: Ofiary, Sprawcy, Ratownika wchodzimy automatycznie i nieświadomie, powielając zachowania, które znamy tak dobrze.

W dorosłym życiu często spotykamy się z sytuacją, kiedy osoba wchodząca w relację (partnerską bądź towarzyską) przyjmuje rolę, do której najbardziej się przyzwyczaiła. Zazwyczaj to właśnie rola Ratownika jest tą najczęściej wybieraną.

Ratownik żyje misją: „zbawię świat i innych”. Realizuje ją intensywnie z uporem maniaka nieraz. Robiąc wszystko co tylko możliwe aby nie zająć się sobą i niewygodnymi emocjami i nierozwiązanymi konfliktami wewnętrznymi z dzieciństwa.